Zo, ook deze week is weer voorbij! Ik mag weer een weblog schrijven. Natuurlijk doe ik dat met plezier! We komen steeds dichter bij de Kerst. Ik merk dat ik wat aan het afvinken ben. Nog even dit en nog even dat… Gisteren hebben we met de fractieleden en wethouder Alex Langius de campagnefilm opgenomen. Een lange dag. Nu afwachten op het resultaat…

Afgelopen donderdagavond was ik aanwezig bij een bijeenkomst vanuit het project Gebiedsgericht werken. Een aanpak waarbij de gemeente, de wijkagent en de woningbouwvereniging samen met de bewoners uit de wijk, de handen uit de mouwen steekt. Ik ben wel gecharmeerd van deze aanpak. Ik vond het ook echt leuk om te praten met de bewoners. Mooie spontane reacties gehad ook. Ook over de ChristenUnie. ‘Ik stem niet op jullie, maar jullie zijn wel één van de meest stabiele en betrouwbare partijen,’ terwijl ik nog helemaal onze campagneleus ‘stabiel en betrokken, ChristenUnie’ had genoemd.  Het is wel goed om je zo onder de bewoners van een wijk te begeven. Dan merk je eigenlijk pas ook hoe betrokken een wijk is op elkaar. De mensen kennen elkaar, wonen er vaak al heel lang en willen wel van alles voor elkaar betekenen. Echt een mini-samenleving. Een lokale samenleving. Het is goed om te zien dat deze soort van samenlevingen er nog zijn. Vaak hebben we het over globalisering, Europa of de virtuele samenleving. Maar donderdagavond bleek voor mij dat de echte samenleving er ook nog steeds is. De samenleving die soms getest wordt door wat problematiek in de wijk, maar die dus steeds krachtig genoeg blijkt om te blijven voortbestaan. Misschien moeten we wel veel meer dit soort samenlevingen stimuleren. Ik zoek er eerlijk gezegd nog een beetje naar welke rol de politiek hierin zou kunnen vervullen. Die vraag werd mij namelijk gesteld afgelopen donderdagavond. Nou ja, misschien kom ik er in een volgende weblog nog wel eens op terug.

Nu heb ik lekker weekend. Aankomende maandag volgt er nog een nieuwe mijlpaal. Dan is namelijk het fellowstraject (http://wi.christenunie.nl/fellows) van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie afgelopen. Gezamenlijk met een groep jonge ChristenUnie academici hebben we ons dit jaar gebogen over oude teksten en denkers die de grondslag en voedingsbodem van de ChristenUnie vormen. Denk hierbij aan Augustinus, Calvijn, Kuyper, Groen van Prinsterer en de meer moderne Veling, Rouvoet, Paas en De Bruijne. Voor mij is het een erg interessant jaar geweest. Boeiend en intrigerend. Altijd zijn denkers op zoek naar wat het beste voor de samenleving is. Het was prachtig. Maandag is de afsluiting. Iedereen presenteert dan zijn/haar slot essay en dan is ook dit weer afgerond.

De komende week is er weer raad en er staat weer heel wat op de agenda. Aankomende zaterdag ga ik nog even weer naar Amersfoort voor de campagne van PerspectieF. PerspectieF ondersteunt een aantal jonge kandidaten in Nederland met een eigen campagne. Zaterdag gaan we het daar dan weer over hebben. Nu lekker wat relaxen en lezen. Ondertussen geniet ik maar eens even van prachtige muziek. Het Weihnachtsoratorium van Bach. Een ferme inleiding van pauken en het koor dwingen om te luisteren. Te luisteren naar het verhaal van de geboorte van Jezus. Het verhaal dat eigenlijk geen verhaal is. Het is echt gebeurd!

Bert Wienen