Het zwaartepunt van de dag lag niet zozeer bij de fotosessie, al moet ik zeggen dat ik me daarover wel het meeste druk heb gemaakt in mijn hoofd. Het is immers toch de foto die me de komende vier jaren zal achtervolgen. Het zwaartepunt van de dag lag bij een grote enquête die we zouden houden onder de bezoekers van de binnenstad van Assen. Met een grote groep ChristenUnie raadsleden, fractieondersteuners en andere goedwillenden betraden we, gekleed in de ChristenUnie-blauwe outfit, de binnenstad om zoveel mogelijk mensen te benaderen.

Met een klein gezelschap heb ik mij maar in De Nieuwe Kolk genesteld en opgesteld bij de ingang van de bibliotheek. Het leek mij dat hier wel mensen zouden zijn die ons even te woord zouden willen staan en gezien de temperatuur buiten De Nieuwe Kolk was deze plek om meerdere redenen strategisch te noemen.

Alhoewel ik mij er altijd even toe moet zetten om wildvreemde mensen op straat aan te spreken, komen er toch altijd weer boeiende gesprekken tot stand. Mensen die wel even snel willen reageren, mensen die van de mogelijkheid gebruik maken om ‘eindelijk eens even bij te praten met de jeugd van tegenwoordig’ (wat ik maar als compliment heb beschouwd) en ook mensen die serieus van de mogelijkheid gebruik maakten om hun mening kenbaar te maken. ‘Heb je nu veel nieuws gehoord’, vroeg mijn lief belangstellend toen ik thuiskwam, ‘nee, niet echt’ moest ik bekennen. Maar toch blijft het wel goed om je gedachten en opvattingen te scherpen. Goed om te horen hoe de verschillende mensen naar de stad kijken. Een mevrouw die ook in huisje had in Amsterdam moest hard lachen om de vraag over de kosten voor de parkeergarage en een andere mevrouw had het idee dat het over vijf jaar wel gebeurd is met Assen: ‘dan is er geen winkel meer te bekennen’. Binnenkort zullen de uitkomsten wel verschijnen.

Maar een andere ervaring moet mij in dit weblog van het hart. Het meeste raakte mij een kort gesprek met iemand die aangaf: ‘absoluut niet met mij te willen praten’. Ik sprak eerder al over de ChristenUnie outfit. Deze meneer zag op mijn borst het logo van de ChristenUnie en dat was voor hem reden om aan te geven aan mij: ‘ik praat niet met christenen’. Ik vroeg hem of hij ook niet even met mij van gedachten wilde wisselen over de binnenstad van Assen. Dat bleek niet het geval. Hij gaf aan ‘ernstig beschadigd’ te zijn door christenen en vertelde mij dat ‘zelfs zijn dochter’ door christenen is afgenomen. Hij gaf aan dat hij het niet persoonlijk bedoelde, maar wilde niet verder praten. Toen liep hij weg….

Alleen de herinnering aan christenen deed de man al pijn, ik kon dat zien aan zijn gezicht. De man wilde niet met mij praten, maar vertelde in een aantal zinnen veel. Wellicht was het ook het meest leerzame gesprek van de dag. Het zet mij aan het denken en het bepaalt me ook weer bij de gebrokenheid van het leven en de gebrokenheid van het Christelijke leven. Waar Christus voor mij een inspiratiebron is in mijn leven en ook Iemand waar ik mijn politieke ideeën aan ontleen, leert deze man mij dat het denken aan Christus, maar wellicht meer nog: aan christenen, heel andere gevoelens op kan roepen. En daar schaam ik me dan een beetje voor. Dat valt nergens goed te praten. Dan vind ik het erg vervelend dat die man niet even met mij wil praten. Maar meer dan dat doet het echt zeer dat dit nog steeds gebeurt. Het raakt.

Geraakt ga ik verder de Adventstijd in. Ik heb respect voor mensen die niks hebben met Christus als inspiratiebron. Mensen die niks hebben met de bijbel. We mogen immers best anders denken en andere opvattingen hebben. In het dagelijks leven kom ik mensen met een dergelijke opvatting vaak genoeg tegen. Ik weet me echter niet goed raad met mensen die beschadigd zijn door de bijbel of door een beroep op Christus.

Zo werd het een bijzondere middag. Na deze meneer heb ik nog een aantal goede gesprekken gehad. Mensen die aangaven nooit op ChristenUnie te gaan stemmen, maar wel respect te hebben voor het feit dat we er stonden. Een middag waarop je als geïnspireerd politicus zomaar even flink met de mond vol tanden staat.

(de foto is tijdens een ander gesprek vanmiddag gemaakt...)