Eén keer in het jaar voert de fractie van de ChristenUnie overleg met predikanten en voorgangers van verschillende kerken in Assen. Ook vandaag stond een dergelijk overleg gepland, alleen in een wat andere vorm. We zouden namelijk met hen een fietstocht maken langs verschillende punten in Assen. Een succes, want o wat is het goed om te kijken naar de dingen die in Assen de afgelopen tijd zijn gerealiseerd. En wat was het goed om in één fietsronde zowel de zachte kant als de (letterlijk en figuurlijke) harde kant van de samenleving te zien. In deze column neem ik u even mee.

Een prachtige woensdagmorgen in oktober. Het is koud, maar de zon schijnt. Warme koffie wordt geschonken in het stadhuis. Zaal 1, die niet meer zaal 1 heet, maar ‘Bad Bentheim zaal’. Koffie wordt een luxeproduct in het stadhuis. Er wordt op bezuinigd. Ook hier wordt op de kleintjes gelet. Het is goed daarvan kennis te nemen. Vanuit het stadhuis gaan we over de markt richting Kommarin. Een huis waar daklozen terecht kunnen. Waar deskundige begeleiding is en waar ze tosti’s kunnen eten. Zes bedden zijn hier voor de nacht. Het was druk geweest vannacht, want de nacht was koud. Getallen? Toch nog zo’n twintig personen die geen vast dak boven hun hoofd hebben. Of soms ook niet willen hebben. Goed dat deze instellingen er zijn. Ze laten de sociale kant van Assen zien. Samen maken we de stad. Samen nemen we verantwoordelijkheid voor de stad. We stappen weer op de fiets, de wind is koud. De zon warm.

We zijn aangekomen bij het eerste en enige Cruyff Court in Assen. Een plek waar jongeren elkaar ontmoeten. Waar talent wordt ontwikkeld en gelukkig ook de buurt. De buurt is zienderogen opgeknapt. Volgens de ambtenaar die ook meefietst, zal er nog een opknapbeurt komen. Vervolgens weer opgestapt en gekeken bij het Marturiacomplex. Een prachtig ‘alles in één concept’. Imposant en tegelijk ook klein en toegankelijk. Mij vallen toch ook de vele verkoopbordjes op. Ze contrasteren met het mooie gebouw en smeken om aandacht van de voorbijgangers. Daarna op naar BZN. De bouwput zonder naam. Een bouwput waarover veel en lang is gesproken en die binnenkort een naam zal krijgen. Het cultureel kwartier. Flinke heipalen. Zoals reeds gezegd, letterlijk en figuurlijk de harde kant van Assen. Stenen en een boel herrie. Een mooi contrast met ons volgende bezoek. Het hospice “Het veer”. De wind is nog steeds koud. Maar hier word je warm van. Wat een inzet door vrijwilligers om mensen een mooi levenseinde te geven! De zachte kant van Assen. De warme betrokkenheid van de vrijwilliger op de koude stoep. Prachtig. Tussen het ritme van de heipalen door zie je hier het einde van het ritme van het leven.

Daarna even stilgestaan bij de prachtige Vaart van Assen. Aardig is dat de hele buurt is opgeknapt door deze aanpak van de Vaart. Bootjes zijn maar een klein element. Ook de huizen en de mensen die er wonen heeft dit goed gedaan. Wat een project en exposure, ik was me daarvan nooit bewust. Maar op deze koude dag en de zon over de Vaart en de kunstige brug die prikt in de blauwe lucht, ben ik trots op Assen.

Daarna door op de fiets. Het wordt al warmer. We komen uit onder de brug met de blauwe bogen en stuiten op een wanstaltelijk kunstwerk. Kunst? Nee, dit is gewoon een afvalberg met betonnen stoelen. Er schijnt ook nog voor betaald te zijn. Soms vraag ik me af wat we onszelf allemaal aandoen. Ook nu. Hoe kun je nu een hoop zand, een boel onkruid en wat beton tot kunst bestempelen? Dat is hetzelfde als hondenpoep ophemelen tot een heerlijk diner en belastinggeld betalen als het ultieme genot. Of te wel, het is gewoon niet zo. Ik denk dat een ‘wanna be kunstenaar’ zich nog steeds rot staat te lachen over de Assenaren. Als dit kunst is moeten we ons rot schamen.

Daarna door naar Kloosterveen. Het nieuwe Assen. De laatst aangegroeide ledemaat. Hier is Assen nog niet groen. We rijden naar Het Lichtpunt. De nieuwe kerk in Kloosterveen. Ik ben onder de indruk. Wat een licht. Wat een ruimte. Wat een kleuren. Prachtig! Haast een multifunctionele ruimte. Een kleurige Godsplaats. Ik hoop dat hier nog veel goede ontmoetingen plaatsvinden. Tussen Kloosterveners onder elkaar en tussen de Kloosterveners en God. Ik wens het ze van harte toe.

Een fietsroute met lichtpuntjes. Mooie gebouwen een prachtig Cruyff Court. Een prachtige Vaart waar mensen spontaan hun huizen opknappen en de buurt een boost krijgt. Een flinke bouwput waar hard wordt geheid. De harde kant van Assen is prachtig. Maar ook de zachte mag er wezen. Het verhaal van de bevlogen vrijwilliger van het hospice, een trotse ambtenaar en de professional van de Kommarin. Mensen die het beste met anderen voor hebben. Een florerende buurt. Ook dat is Assen. Assen met zijn harde en zachte kanten. Echt Assen met lichtpuntjes!

Bert Wienen