Het is was weer zover, er stond een raadsvergadering gepland. Voorafgaand aan de vergadering was er eerst een presentatie van het gebiedsgericht werken. Ik werd erg enthousiast van deze presentatie. Gebiedsgericht werken gebeurt door opbouwwerkers in de wijken die vooral inwoners van wijken en straten in hun kracht zetten om zelf het voortouw te nemen in het verbeteren van de wijk. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld de Händelplaats, waar mensen een eigen speeltuin hebben opgezet en er mensen zijn die zelf toezicht houden op de wijk, maar ook bijvoorbeeld Peelo waar het bewonersoverleg in een aantal sessies in tenten de buurtbewoners heeft proberen te prikkelen. Dit is mijns inziens wat deze tijd nodig heeft, het staat wat mij betreft ook wel symbool voor een moderne overheid. Een overheid die inwoners faciliteert waar nodig is en daarmee ook de kaders schept om inwoners eigen verantwoordelijkheid te kunnen laten nemen. Fantastisch werk van de opbouwwerkers die met verschillende projecten een nog beter Assen proberen te maken. De aanpak stond mij wel aan, niet te veel plannen, maar gewoon lekker enthousiast keihard werken in de wijk. Wat mij betreft vaker een dergelijke pragmatische en enthousiaste aanpak. Deze aanpak vraagt echter wel vertrouwen, vertrouwen in het college en in een dergelijk project. Het vraagt ook competentie van raadsleden. Competentie om een project te beoordelen zonder dat er harde cijfers zijn. Dat kan best, dat vraagt wat verdieping in de materie en een werkbezoek, harde resultaatcijfers zijn dan niet nodig. Ik hoop dat de raad zover komt, dat ze niet blijft leuren om alleen cijfers. Soms zijn zaken niet in cijfers uit te drukken. Soms zijn zaken niet SMART te formuleren. Gelukkig niet!

Verder kwamen er nog wat onderwerpen op tafel over het meedoen-beleid en een fietsbeleidskader. Over dat laatste lag een uitvoeringsplan op tafel. Volgens mij hoeven uitvoeringsplannen niet in de raad besproken te worden. Als het college deze dan wel op de agenda zet zou de raad zich moeten beperken tot de beleidsnotitie en geen opmerkingen maken over de uitvoering. Dat is nu eenmaal niet waartoe de raad op aarde is. De raad stelt kaders vast en controleert het college. Zij houdt zich niet bezig met het werk dat ambtenaren behoren te doen, namelijk de uitvoering van de plannen. Over het meedoen-beleid verbaasde de ChristenUnie zich dat het nog steeds niet mogelijk is om kinderen met hun hele gezin op vakantie te laten gaan. Het is namelijk zo dat de gemeente het voor kinderen van ouders die dat zelf niet kunnen betalen mogelijk maakt om mee te gaan op een vakantiekamp. Er zijn echter ouders die hun kinderen niet alleen willen laten meegaan op dit kamp, of kinderen die liever niet zonder hun ouders op vakantie gaan. ChristenUnie pleit ervoor om een bedrag beschikbaar te stellen zodat ook hele gezinnen op vakantie kunnen. Volgende vergadering komt dit terug! Soms is politiek stroperig, maar de aanhouder wint.

Een ander punt dat op de agenda stond was het toekennen van een tweetal kredieten, namelijk enerzijds voor het herstel van het beekdal De Messchen en anderzijds krediet voor het bouwen van twee middelbare scholen. Zonder problemen werd hiermee door de voltallige raad ingestemd.

De toegift van de avond was van de GroenLinksfractie. Zij deden een beroep op het recht van interpellatie. Dat is het recht dat raadsleden hebben om het college ter verantwoording te roepen. GroenLinks had namelijk onjuistheden gevonden in de wijze waarop het college, in dit geval wethouder Kuin, had verzuimd de raad te informeren over de WIJ (Wet Investering Jongeren). Ze hadden een punt. De wethouder trok het boetekleed aan en zegde ook toe dat geen jongere die recht zou hebben op middelen (een beschikking) uit de WIJ deze zou missen. Wat de GroenLinksfractie vervolgens deed was vreemd. Zij dienden namelijk, na een schorsing, twee moties in die hetzelfde waren als datgene wat de wethouder had toegezegd. Kortom, de fractie had de buit al binnen en diende dus overbodige moties is. Dat was dan ook reden dat geen enkele andere fractie, behalve mevrouw Eshuis die niet goed naar de wethouder geluisterd had, de moties wilde steunen. Een beetje een onzinnige actie die van de groenen. Met deze onzinnige actie liep de raadsvergadering ten einde. De presentatie voorafgaand aan de vergadering houdt me nog wel bezig. Het is zo goed om te zien dat ook op die manier resultaten behaald worden en dat binnen een korte termijn. Enthousiasme en kaders stellen om verantwoordelijkheid te kunnen nemen zijn dan erg belangrijk. Verantwoordelijkheid nemen is dan nog belangrijker dan verantwoordelijkheid afleggen. Ik hoop dat de raad, in al haar goede bedoelingen, dit soort initiatieven niet de nek omdraait door te hameren op SMART resultaten en doelstellingen, of meetbare cijferzaken. Ik zie die bui namelijk alweer hangen….

Bert Wienen