Vandaag start de behandeling van de begroting. Met passen en meten is het het college gelukt om een sluitende begroting aan te bieden aan de raad. In deze tijd is alleen dat al een hele prestatie. In tijden van bezuinigingen en krimpende budgetten is budgetteren en begroten een lastige opgave. De begroting voor 2010 is een soort van tussenbegroting geworden. Een laatste begroting van het huidige college en ook een soort van overgangsbegroting. In 2010 staan er verkiezingen gepland en een college wil natuurlijk niet over haar graf regeren. Tegelijkertijd staat de stad van januari tot maart 2010 niet stil en moet er dus wel bestuurd worden. De komende verkiezingen zijn daarmee het decor van deze begroting.

Zoals gezegd is deze begroting sluitend. Men verwacht dus dat de inkomsten even groot zijn als de uitgaven. Maar tegelijk wordt ook aangegeven dat de broekriem flink moet worden aangehaald. Flink moet er worden bezuinigd. Dat is een opgave voor het college, maar ook voor de raad en voor alle Assenaren. De komende periode wordt geen periode van scoren of veel nieuw beleid ontwikkelen. Het wordt een periode van bedachtzaam omspringen met middelen die er zijn en het prioriteren van beleid.

Vanmiddag start de begrotingsvergadering. Ook de ChristenUniefractie heeft zich de afgelopen weken uitvoerig gebogen over de begroting en over de toekomstplannen van het college. Maar hoe behandel je nu een begroting vanuit christelijk perspectief? Daarover hieronder kort meer. In een raad zitten verschillende partijen. Partijen die alle met een andere bril kijken naar de samenleving. De ene heeft een socialistische gelijkheidsbril, de andere een bril met een uiterst groot vrijheidsideaal en weer een ander heeft een bril die vooral kijkt naar Assen. De ChristenUnie en in zekere zin ook het CDA, heeft een christelijke bril. Maar hoe ziet zo’n christelijke bril er dan uit?

De christelijke bril laat zich kenmerken door het continu spiegelen aan een duidelijke bron, namelijk de bijbel. Daarmee verschilt de bril ook daadwerkelijk van alle andere brillen. De andere brillen hebben namelijk vaak niet duidelijk één bron. Door de bijbel vertelt God ons dat Hij de aarde heeft  geschapen, daarop hebben mensen de aarde in bruikleen gekregen en hebben de boel vervolgens verknoeid. God heeft daarop vanuit zijn genade Jezus naar de wereld gestuurd die is gestorven en weer opgestaan voor onze zonden. Daarmee is het Koninkrijk al zichtbaar op aarde, maar is de vervulling van het evangelie, namelijk als Jezus terugkomt, nog toekomstmuziek. Daarnaar zijn we onderweg. Onderweg samen met andere Christenen en samen met alle mensen op de wereld. En op die weg kom je zaken tegen, waaronder een begroting van Assen in 2010.

Nu we het perspectief helder hebben kunnen we iets zeggen over de inhoud. Christenen geloven dat ze op deze aarde een taak hebben gekregen op hun weg richting het Koninkrijk. Politiek heeft Christus gegeven om tijdens de reis de boel in het lood te houden. Om samenleven continu mogelijk te maken en om continu rechtzettend te oordelen. Bij dit rechtzettend oordelen geeft de bijbel houvast. Belangrijke items zijn daarin de zorg voor de naaste, ervoor zorgen dat iedereen in de samenleving sociaal kan zijn en de zorg voor het milieu en duurzaamheid.

Kortom, de christelijke bril heeft twee zaken in zich. Een Bijbels perspectief van een Koninkrijk dat komt. Dat is het decor van de christenpolitici. De taak van de christenpolitici is het rechtzettend oordelen op basis van denkrichtingen vanuit de bijbel. Zo is ook de begroting van 2010 behandeld in de overleggen van de fractie. Het Koninkrijksperspectief maakt dat we in voorspoed dankbaar en in tegenspoed geduldig kunnen zijn. Het rechtzettend oordelen maakt dat we de begroting mochten beoordelen vanuit de prioriteiten vanuit de bijbel (zorg voor de naaste, zorgen dat mensen sociaal kunnen zijn en zorg voor milieu en duurzaamheid). Bij dit beoordelen weten wij ons gesteund door de kracht van Onze Vader. Die kracht wensen wij, letterlijk ook aan het einde van de bijdrage tijdens het begrotingsdebat, ook het college van harte toe.

Bert Wienen