Vooruitzien. We kijken vooruit. Het motto van de ChristenUnie. Een korte en krachtige term, maar ook een term met inhoud. Een term die afgelopen donderdagavond centraal stond in tijdens de verkiezingsavond. Een avond waarin wat werd gediscussieerd, gesproken, bijbel gelezen en gezongen. Het is verkiezingstime, dus alle landelijke kopstukken doen de verschillende plaatsen in het land weer aan. Wel een boeiende tijd. Debatten op televisie, opinieprogramma’s die bijdragen aan het beeld van de partijen en natuurlijk de verschillende peilingen. Ik erger mij wel een beetje aan de hyperigheid en hijgerigheid van al die verkiezingstoestanden. Kun je nu aan een debat tussen de lijsttrekkers echt aflezen wie nu een goede bestuurder is van het land? Is degene die het makkelijkste de one-liners uit zijn mouw schudt, de cijfertjes het best naar zijn hand draait en het debat ‘wint’ volgens de kijkers ook degene die het beste het land kan besturen? Ik vraag het me zeer af. Maar we zullen zien op 9 juni 2010 wie de meeste stemmen binnenhaalt.

Als ik aan vooruitzien denk, dan wordt ik op een avond als donderdag wel een klein beetje weemoedig. De gemiddelde leeftijd van de aanwezige mensen donderdagavond was vrij hoog. Het puzzelt mij enorm hoe we het toch eens voor elkaar zouden kunnen krijgen dat jongeren, jong volwassenen maar ook de dertigers wat meer bij de politiek zouden kunnen betrekken. Als ik nu vooruitzie dan denk ik dat we over een poos geen zaal meer vol krijgen als een landelijk kopstuk op bezoek komt. Hoe kunnen we nu vormen verzinnen waardoor we die mensen ook betrekken en ook hen iets kunnen laten zien hoe interessant de politiek is. Natuurlijk moeten we dan beginnen bij onszelf. Heldere taal, betrouwbaarheid, zichtbaarheid en misschien ook wel wat lichtvoetiger soms. Niet inhoudsloos, maar wel toegankelijker. Ik ben er nog niet uit. Ik zoek mensen met goede ideeën hierover, mail als je je in mijn analyse herkent en goede plannen hebt: bertwienen@home.nl Hoe kunnen we er dan ook voor zorgen dat dit echt leuke avonden worden. Hierop is nog wel eens wat bezinning nodig denk ik. Maar goed, hebben we in ieder geval iets om over na te denken.

Donderdag stond niet alleen in het teken van vooruitzien, maar ook in het teken van achteruitzien. Henk Medema kreeg van het bestuur van de ChristenUnie een gouden speld als waardering voor al het werk dat hij voor de partij heeft gedaan. Hij was zichtbaar verguld met deze onderscheiding. Het komt hem zeker toe!

Komende week staat er weer een raadsvergadering op het programma. Ik heb de agenda gezien, maar er staat niet zoveel op. Nou ja, maakt niet uit. We zien wel weer waar we uit gaan komen. Ik zeg in ieder geval: tot volgende week!