Vanavond was er weer een raadsvergadering in de raadszaal in Assen. Grote punt op de agenda was de burgerparticipatie. Hier vertel ik niet veel over, dat staat allemaal wel in de krant. Alles wat hier nog meer over gezegd wordt is te veel.

Wat was nou wel een interessant punt vanavond? De cultuurdiscussienota! Dat lijkt wat saai, maar veel mensen in Assen houden zich daarmee bezig. Denk aan schilders, beeldhouwers, maar ook bijvoorbeeld aan Defka en denk aan de geweldige muziekgezelschappen in Assen. Muziekkorpsen zoals Marchingband UDI en Mercurius, orkesten als Oranje en Orange Youth en een fantastische big band Moonlight. Maar denk ook aan de nieuwe stadsdichter van Assen en denk ook aan de professionele kunstuitingen. De Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso en professionele kunstenaars in Assen. Maar denk ook aan het Cultureel kwartier, het poppodium, dansvereniging en zo kan ik nog wel even doorgaan.

De gemeente Assen vindt cultuur belangrijk en heeft daarom een nota opgesteld. Hier en daar nog wat vaag, maar toch een aardige aanzet. Het belangrijkste zal moeten komen van de kunstenaars, in de breedste zin, zelf. Niet alleen van de professionals, maar ook van de amateurs. Wat mij betreft zou deze laatste groep wel eens wat meer op de trom mogen slaan. Laat maar zien wat je voor Assen betekent! Presenteer je aan publiek, niet alleen in je eigen setting, maar kom maar naar buiten! Hoe relevanter hoe beter! Laat maar zien wat Assen allemaal te betekenen heeft in de amateurkunst.

Cultuur gaat vaak ook over smaak. Wat de één mooi vindt, vind de ander niet mooi. Cultuur is ook vaak gekoppeld aan hobby. Dat maakt cultuur relevant! Of zoals Dennis Kuils vanavond zei: ‘kunst en cultuur is het DNA van de samenleving’. Mooie uitspraak. Mede daarom was de discussie die zich naar aanleiding van de bijdrage van Harmke Vlieg (CU) ontspon wat bijzonder. Zij pleitte er namelijk voor om onbetamelijke kunstuitingen die moreel laakbaar zijn niet te laten ondersteunen door de gemeente. Zij kreeg hierop nogal wat kritiek. Het moest volgens Meijer (GroenLinks) mogelijk zijn dat een kunstenaar ‘bewust mensen kwetst’, de SP riep geheel zonder enig gene ‘dat de politiek niet op de stoel van de kunstenaar moet gaan zitten’ ook de PvdA gooide nog even een duit in het zakje met wat opmerkingen over staatskunst. Apart was ook dat het CDA, als christelijke partij, ook vond dat kunst in alle opzichten vrij moet zijn. Dus ook wat betreft kwetsende uitspraken. Best wel bijzonder. Volgens mij is het bestuur in Assen verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in de stad. Mensen moeten er kunnen wonen, genieten, leven, opgroeien, blij worden en zo nog veel meer dingen. Door dit alles ontstaat een samenleving. Een samenleving waarin alle groepen tot hun recht moeten kunnen komen. Om alle groepen tot hun recht te laten komen en in vrijheid met elkaar te laten samenleven is het belangrijk om grenzen aan te geven, vrijheid is immers niet grenzeloos, vrijheid betekent respect voor grenzen en dus de aanwezigheid van grenzen. Ook binnen de verschillende cultuuruitingen is het goed te weten dat er grenzen zijn. Zo snel kunst kwetst moet tenminste de discussie opgestart kunnen worden om te kijken of dit laakbaar is, dat is nou eenmaal de verantwoordelijkheid van het stadsbestuur en de raad. Bijvoorbaat roepen dat de politiek niet op de stoel van de kunstenaar moet gaan zitten past daar dus niet in. Dan loop je je morele verantwoordelijkheid als raad uit de weg. Dan kan het helemaal niet zo zijn dat kunst mag kwetsen. Kunst mag aanzetten tot nadenken, kunst mag uitdagen, kunst mag veel. Kunst is echter niet grenzeloos en al helemaal niet als het gaat om het ondersteunen van dergelijke kunst door de gemeente. Kunst is geen morele vrijplaats en dat mag het ook niet worden! Bijzonder is het dan ook dat, gegeven het feit dat kunst en cultuur het DNA van de samenleving is, schijnbaar niets gezegd mag worden in de raad over moraliteit van kunst. Raar is het dat Meijer (Groenlinks) zegt dat kunst geen middel is maar een waarde en dat hij vraagt om een visie op deze waarde. Als kunst een waarde is dan hoef je daarop toch geen visie meer te vormen. Als een waarde mag kwetsen, wat houdt de waarde dan in? Hoe zou je een visie willen maken op kwetsende waarden? Het is volgens mij net andersom. Volgens mij maak je juist vanuit je waarden een visie. Daar hebben wij als ChristenUnie in ieder geval de kunst niet voor nodig. Daar hebben wij wat anders voor. Een visie vormen doen we op basis van onze waarden en niet andersom. Dit betekent wat mij betreft niet dat we nu precies de grenzen van vrijheid in de kunst moeten vaststellen. Maar wel dat we met zijn allen hierover niet bijvoorbaat al het debat moeten uitsluiten ook als het gaat over lastige zaken als moraliteit. Daarbij vond de ChristenUnie steun bij Plop. Terecht was het dan ook dat Peter Sturing dit hardop constateerde.

Graag sluit ik mijn column af met een bekende kunstuiting van deze tijd. U kent ze wel, de Loesjeposters. Ik moest er aan twee denken en heb er één uitzocht. Deze vond ik wel erg van toepassing vanavond: ‘zeg toch niet steeds vrijheid als je vrijblijvendheid bedoelt’