het huis opruimen, spelletjes doen, lezen en buiten van de sneeuw genieten. Tijd voor bezoek aan familie en samen genieten van de China Lights in Emmen, wat was dat prachtig!

Ook tijd om terug te denken aan het jaar dat achter ons ligt en vooruit te kijken naar het jaar dat komt. Vandaag op de drempel van beide jaren word je daar in het bijzonder bij stilgezet. Ik werd vandaag getroffen door het hoofdartikel “Hoop” in het ND. Een citaat uit dat artikel: “Schijnbaar onbetekenend mensenwerk krijgt zin, omdat het wordt opgenomen in Gods handelen met deze wereld. God is trouw. Daarom is er alle reden tot hoop”. Hoop, dat is wat de wereld nodig heeft. Hoop voor mensen en hoop voor de schepping. Mijn vorige weblog sloot ik af met de zin: Laat Gods liefde onze drijfveer zijn om met alle mogelijkheden die we hebben bij te dragen aan een duurzame wereld.

Toen ik vanochtend de krant zat te lezen, terwijl buiten het vuurwerk al knalde, ontdekte ik een kans om bij te dragen aan een duurzame wereld. Ik las namelijk dat zes procent van de luchtvervuiling van 2010 vannacht ontstaat! En in de tweede krant die ik las stond dat er vorig jaar 315 ogen aan flarden zijn geschoten door vuurwerk. Daarbij heeft deze week een jongen van 17 zijn hand al verloren… En is het niet vreselijk dat in Nederland meer dan de helft van de slachtoffers helemaal geen vuurwerk afsteekt, maar als omstanders geraakt worden? Rond de jaarwisseling vallen er meer slachtoffers dan normaal in een maand. In 2008 werd er in Nederland voor 65 miljoen euro aan consumentenvuurwerk gekocht. Dat is veel, maar de maatschappelijke kosten als gevolg van het afsteken van vuurwerk zijn nog veel hoger (naar schatting zo'n 300 tot 500 miljoen euro). Het gaat dan onder andere om de kosten voor het opruimen van het afval, voor de milieuschade, voor gezondheidszorg, voor het verlies van arbeidsproductiviteit door letsel en psychische schade, de kosten voor schade aan auto's, huizen en bushokjes en de kosten voor de inzet van brandweer, politie en ambulances.

De oplossing voor het probleem is niet een vuurwerkloze jaarwisseling, maar wel een forse beperking van het vuurwerkgebruik. Waarom laten we het afsteken van vuurwerk niet over aan professionals die een show verzorgen voor een groot publiek, net zoals dat in de meeste andere landen is geregeld? Met het oog op een duurzame wereld lijkt me dat het overwegen wel waard.

Ik hoop op een knallend 2010, op een jaar met veel politiek vuurwerk. Met de verkiezingen in het vooruitzicht is er heel wat spektakel te verwachten. Ik ben hoopvol, omdat ik weet dat we als ChristenUnie ons vertrouwen stellen op God en Hem met de woorden van Psalm 90 om zegen vragen: “Laat ons uw genade zien, Heer, onze God. Bevestig het werk van onze handen, het werk van onze handen bevestig dat.”

Harmke Vlieg