Het einde van de week is alweer genaderd, dus weer tijd voor een weblog. Omdat het vorige week Pasen was en onze zoon jarig was heb ik toen geen weblog geschreven. Nu dus wel! Ik schrijf de weblogs om mensen een beetje op de hoogte te houden van het werk als christenpoliticus. Sinds deze week heb ik daar nog een tool aan toegevoegd, namelijk twitter! Op www.twitter.com/bertwienen kun je mij volgen. Als je één van mijn volgers wordt houd ik je op de hoogte van het politieke gebeuren en natuurlijk ook mijn mening.

Na twee heerlijke paasdagen, waarin we lekker rustig aan gedaan hebben en veel gelezen hebben, begon dinsdag weer mooi. Dinsdagmiddag mocht ik te gast zijn op de nieuwe school van ProAssen. De school staat aan het begin van de Zwartwatersweg, naast Ballorig. Een indrukwekkende school en een heel bijzonder ontwerp. Het stelt eigenlijk een soort van schildpad voor als symbool voor een veilige school waar kinderen leren hun koppies naar buiten te steken. Een prachtig verhaal van de architect en de uitvoerder. Ik kan altijd erg genieten van de creativiteit van dit soort mensen. Ze zuigen de omgeving op en verbinden daaraan allemaal bijzondere conclusies voor het ontwerp. De architect sprak steeds over de ‘schoonheid van beton’. Tja, daar sta je niet elke dag bij stil. Naast deze boeiende verhalen, sprak mij toch de warmte van de directeur erg aan. Misschien weet u dat op deze school kinderen zitten die, volgens de directeur, ‘wat sneller licht ontvlambaar zijn’. Dat heeft gevolgen voor het ontwerp van het gebouw. Er is gekozen voor brede gangen, duidelijke oriëntatie in het gebouw en bijvoorbeeld niet alle kluisjes op een kluitje. Naast de verhalen werd er goed voor ons gezorgd. Enkele leerlingen hadden een maaltijd bereid. Dikke vette prima dus! Als kind uit een echt onderwijsgezin en als bijna onderwijswetenschapper is het een voorrecht om in deze scholen te mogen kijken. Een voorrecht om te zien hoe directeuren en leerkrachten gaan voor de kinderen. Ook voor deze moeilijke doelgroep. Het zijn deze kinderen die een dergelijk mooi gebouw verdienen. Juist deze kinderen, die het op andere plekken niet altijd makkelijk hebben. Maar ook: juist deze leerkrachten. Die zich dag in dag uit inzetten voor het ontwikkelen van de kinderen. Mijn respect hebben ze!

Ondertussen lopen de onderhandelingen voor het college door. PvdA, D66, VVD en ChristenUnie zijn druk om afspraken te maken die Assen de komende jaren verder brengen. Als fractielid van een waarschijnlijke coalitiepartij ben je nauw betrokken bij het proces. Continu is er terugkoppeling van Harmke en Alex naar de fractie. Er wordt scherp onderhandeld en dat is goed. Vanuit de fractie volgen we de ontwikkelingen ook scherp. Het christelijke profiel en de in de campagne aangevoerde zaken moeten weerklank vinden in het collegeprogramma. Die taak is in goede handen bij Harmke en Alex. Vrijdagmorgen hebben we hierover weer flink met elkaar vergaderd.

Vrijdagmiddag heb ik kennisgemaakt met de directeur van de bibliotheek in Assen. Een boeiend gesprek over de veranderingen die de bibliotheek de afgelopen periode heeft doorgemaakt. Van leeszaal tot boekenuitleen en nu weer een heel kenniscentrum. Geheel verschillende zaken horen tot het pakket van de bibliotheek. Voor mij weer nieuwe gezichtspunten. Ik zie de bibliotheek echt als verbinder. Verbinder tussen cultuur en onderwijs en tussen mensen uit verschillende bevolkingsgroepen. Een prachtig voorbeeld hiervan is de voorleeskaravaan, waarbij studenten gaan voorlezen bij mensen thuis. Een prima manier om ouders te leren hoe voorlezen impact heeft op kinderen en voor studenten een prima horizonverbreding.

Kortom, weer een lekker weekje. Nu weer heerlijk weekend. Lekker een beetje lezen. Het is de maand van de filosofie en dat zorgt ervoor dat er altijd mooie aanbiedingen zijn bij boekhandelaren. Zo kocht ik het filosofisch essay over vrijheid van de scherpe en kritische denker Ian Buruma. Zijn beweegredenen zijn wat diffuus en zijn conclusie om ‘vooral op te komen voor de idealen van de Verlichting’ deel ik niet helemaal. Zijn kanttekening lijkt me in deze tijd treffend en relevant: ‘Maar als een geloof in westerse waarden zich verhardt tot een dogma en vrijheid wordt gehanteerd als een vorm van absolutisme, dan zullen we zien hoe ook de beste ideeën eindigen in een catastrofe’. Juist vandaag, als de Hoge Raad het SGP in het ongelijk stelt over het vrouwenstandpunt is triggert mij deze gedachte. Ik ben het niet eens met het standpunt van de SGP, maar vindt wel dat ze een dergelijk standpunt mogen hebben. In Nederland dus niet. Laten we alsjeblieft waken voor vrijheid als absolutisme, laten we ons verstand en vertrouwen wel blijven gebruiken. Juist in deze tijd!