Dat was een enerverende politieke week. Een week met verkiezingen die voor een grote aardverschuiving hebben gezorgd in de Nederlandse politiek. De kiezer heeft gesproken. Voor mij toch wel een beetje een verrassing. Jammer ook dat mijn partij niet haar zes zetels heeft kunnen behouden. We zijn uitgekomen op vijf zetels. Toch zat het er een klein beetje aan te komen de laatste tijd. De focus en de media richtten zich op de grote partijen, waar de strijd om de kiezer het hevigste was. Natuurlijk ga je je dan afvragen: heeft de ChristenUnie haar verhaal goed naar voren gebracht? Is de focus soms niet teveel op procedurele claims gelegd in plaats van dat het inspirerende vooruitziende programma werd uitgelegd? De tijd zal het leren om op dit soort vragen een antwoord te vinden. Tegelijk verbaasde mij ook de neergang van het CDA. Een halvering van het aantal zetels. Christelijke politiek gestoeld op de grondslagen zoals Abraham Kuyper deze heeft gelegd heeft een flinke knauw gekregen. Misschien moeten we met elkaar als christenen wel eens een poosje nadenken wat christelijke politiek in deze tijd vraagt, hoe bereiken we nu mensen met ons geweldige verhaal? Ook voor mezelf, hoe bereik ik als (relatief ;-)) jongere nog mensen met ons verhaal? Wat is daar in deze tijd voor nodig? Herbezinning, of herbronning wellicht zelfs zoals de theoloog Ad de Bruijne al eens aan de partij adviseerde: klik hier. Tegelijk is er mijnerzijds ook respect voor de kandidaten die het vuur uit de sloffen hebben gelopen. Rouvoet die tegelijk ook ministeriele taken voor verschillende ministeries had deed het campagnevoeren er gewoon bij. Dat verdient diep respect. Een tijd van reflectie breekt aan. Tegelijk hoort het ook bij christelijke politiek dat je Gods leiding erkent, ook als je die leiding niet altijd snapt. Dat betekent niet dat je niet kritisch hoeft te zijn in je eigen handelen, maar wel dat je ook berust, je taak opvat en aan de slag gaat en werkt tot het niet meer hoeft, totdat Jezus weer zichtbaar gaat regeren (reageren: bertwienen@home.nl).

Wat mij betreft zijn het de verkiezingen van het ‘dikke ik’ geworden. Winst voor partijen die vooral de individu in de samenleving centraal stellen. Nederland heeft het zo gewild, we zullen zien waar het uitkomt. En ChristenUnie zou ChristenUnie niet zijn als ze dit niet kritisch zouden volgen en invloed zouden uitoefenen waar dat kan! Ik ben wel benieuwd waar het land heen zal gaan. Ik werd getroffen door de uitleg van Humberto Tan bij KevB. Een kritische uitleg: klik hier.  Dat moeten we toch niet willen denk ik.

In Assen draait het politieke leven ook gewoon door. Daarom hebben we afgelopen donderdag in de fractie ook het gewone politieke werk weer opgepakt. Natuurlijk stonden we stil bij de verkiezingen. We hebben ook tegen elkaar gezegd dat wij overtuigd zijn van de idealen van de ChristenUnie voor Nederland. Juist nu is betrouwbare politiek met een zuiver geluid nodig. We hebben de raadsvergadering van donderdag voorbereid. Veel financiële cijfers staan er deze keer op de agenda. Begroting van Alescon, de GGD, het primair onderwijs en de jaarrekening van de gemeente Assen. Als je naar deze agenda kijkt kon je zomaar eens denken dat het allemaal om geld draait in de politiek. Gelukkig weten wij beter…