Over Kant en de meeliftende parkeerplaats

Interacteren met asfalt. Opwaarderen van de beleving. Optimalisatieslagen. U zult wel denken, welk esoterisch boek is Wienen nu weer aan begonnen? Niet dus. Dit is de weerslag van een avondje vaktaal consumeren.

Mijn persoonlijke affiniteit in de politiek ligt niet direct bij de harde onderwerpen maar eerder bij de softere onderwerpen. Maar vanavond deed mij inzien dat er niet zoveel verschil zit tussen beide. Want ook als het gaat over harde investeringseuro’s, over kilometers asfalt en grondzaken blijkt het toch vooral te gaan over smaak en emotie. Emotie die wellicht in de softe sector er iets dikker bovenop ligt, maar in deze harde sector worden verbloemd met staatjes en cijfertjes. Die vervolgens weer net zo maakbaar zijn als je zelf wilt.

Graag neem ik u even mee naar het vocabulaire van deze vakbroeders. Vanavond namelijk hebben we het gehad over een grote verandering in Assen. Vanaf Assen Zuid tot Assen Noord gaat het de komende tijd op de schop: een geheel vernieuwd stationsgebied, het Havenkwartier wordt aangepakt en ook de zogenaamde stadsboulevard. Dat laatste verdient uitleg denk ik. De stadsboulevard is dat wat in de volksmond (en de TomTom) de Industrieweg en Overcingellaan  worden genoemd. Met deze wegen gaat iets bijzonders gebeuren. Immers, zo begreep ik vanavond, het zal gaan om de ‘beleving’ en ‘interactie met de omgeving’. Een gewoon rondje rijden in Assen is er vanaf 2014 niet meer bij. U zult ‘belevend gaan rijden’ en ook ‘interacteren met de omgeving’. Sterker nog: om te weten waar u bent in Assen, bent u niet aangewezen op de TomTom, maar op de ‘adressen’ en ‘zichtlocaties’ langs de weg. Omdat voor elkaar te krijgen moet er nog e.e.a. gebeuren. Ik bedoel eigenlijk te zeggen: ‘we staan voor een behoorlijke opgave’. Daarbij gaan we geen uitdaging uit de weg. Als het moet laten we gewoon ‘de parkeerplaats meeliften’. Hiervoor is het nodig dat we en passent de zaak op  ‘kosten en opbrengsten zetten’, ‘de zaak uitdetailleren’ om vervolgens nog enkele ‘optimalisatieslagen toe te passen’. Waar je al druk mee kunt zijn. Ondertussen maken we ons druk over de ‘ruimtelijke kwaliteit’, brengen we de ‘nadelige ontwikkelkansen’ in kaart en houden we ons bezig met de vraag of we dit alles wel kunnen betalen. Eeuh, ik bedoel eigenlijk of we in tijden van ‘financiële prioriteitstelling’ het ‘kostenniveau nog kunnen monitoren’ om te zien of we nog wel toekomen aan de gewenste (lees benodigde) ‘spin off’. En dat allemaal om te komen tot het ‘versterken van relatie tussen oost en west’, ‘een intens ruimtegebruik’, ‘interacteren met de omgeving’ natuurlijk ook ‘interacteren met de weg’ het voorkomen van een ‘gapend gat’ (de ingang van de tunnel) en niet te vergeten we moeten bij het station ook zorgen voor een ‘beleefbare aansluiting’.

Heeft u al enig idee hoe het eruit gaat zien? Binnenkort zal er wel meer staan op de site van Assen of in de krant. Onwillekeurig moest ik, al terugfietsend langs de Industrieweg, denken aan een uitspraak van de filosoof Kant: ‘Over smaak valt wel te twisten, maar niet te discussiëren’. Ik ben benieuwd….