Als we kijken naar de mogelijkheden binnen de huidige verordening dan zien we dat het college maximaal 12 zondagen per jaar kan aanwijzen als koopzondag.

Tellen we in de enquête van het MKB de ondernemers erbij op die voor 6 tot 12 zondagen hebben gekozen, dan komen we op een totaal van 85% van de ondernemers die uit de voeten kan met de verordening zoals die nu geldt.

De binnenstadsvereniging heeft dit gisteren in een brief aan de raad ook gemeld. Citaat: het huidige concept levert een goede bijdrage aan de levendigheid van de binnenstad.

Als we kijken naar het onderzoek dat onder consumenten is gehouden dan past de wens van de consument ook prima binnen de huidige verordening: 73% geeft aan 12 koopzondagen of minder te willen.

De conclusie is wat ons betreft dan ook helder: er is geen enkele reden om de verordening te veranderen. De huidige kaders voldoen en passen bij wat de meerderheid van de ondernemers en consumenten wil.

Het moge duidelijk zijn dat de ChristenUnie geen behoefte heeft aan koopzondagen. Maar omdat we begrip hebben voor de veranderende samenleving is er van ons uit geen initiatief gekomen om aan de 12 koopzondagen te gaan tornen.

We willen respect opbrengen voor andere visies en staan voor een samenleving waarin we naar elkaar luisteren en samen zoeken naar oplossingen die voor de meerderheid acceptabel zijn en waarbij ook rekening wordt gehouden met de belangen van de minderheid.

Juist bij een onderwerp als de koopzondag wordt duidelijk hoe verdraagzaam we over en weer zijn. Durven we bijvoorbeeld aan de consument uit te leggen dat de wens: ik wil dat ik altijd en overal alles kan kopen strijdt met het belang van de kleine ondernemer, die zijn vrije dag nodig heeft voor zijn rust en zijn gezin? Durven we nee te zeggen tegen de groot winkelbedrijven omdat de kleine ondernemer bescherming nodig heeft? Of is de boodschap: het is voortaan ieder voor zich en u redt zich maar?

Wat ons betreft niet. We staan voor een samenleving waarin niet de individuele vrijheid het hoogste goed is, maar waarin ook daadwerkelijk samen geleefd kan worden. De mens is meer dan consument, zoals Jan Broekema eens treffend zei.

De redenering dat de ondernemers het zelf maar uit moeten zoeken vinden we veel te kort door de bocht. Als politici zijn we verkozen door de burgers om keuzes te maken en belangen af te wegen. Door weg te lopen voor die verantwoordelijkheid en het probleem bij de ondernemers op het bord te schuiven dienen we niemand. Het is ook niet wat de wetgever heeft beoogd, de belangenafweging hoort thuis in de gemeenteraad.

Inmiddels zijn er ondernemers die de regels aan hun laars lappen en elke zondag open zijn, ik noem de Praxis, Niels autowas en Nieuwenhuizen keukens. Wethouder, eind oktober heeft een inwoner van Assen u hiervan op de hoogte gebracht en gevraagd hoe het zit met de handhaving. Tot op dit moment is er geen inhoudelijk antwoord op deze vraag gekomen. U begrijpt dat wij zeer ontstemd zijn over deze handelswijze. We spreken in deze raad zaken af, we stellen verordeningen op en we mogen aannemen dat u die uitvoert. Waarom is er niet handhavend opgetreden? Graag uw uitleg.

Vz,  in de voorgestelde algehele vrijstelling zien wij niets. En wel om de drie redenen die we tijdens de vorige bijdrage hebben uitgewerkt, namelijk: het belang van de kleine ondernemer, het belang van de werknemers en het belang van een collectieve vrije dag.

Het zal u niet verrassen, wij stemmen tegen de motie.