16 februari 2009 Een beter (sociaal) milieu begint bij jezelf!
Vrijdag 6 februari 2009 mocht ik De Gouden Vlieg uitreiken aan Jochem van het Dr. Nassaucollege, afdeling Quintus. Jochem is de ontwerper van de Sprinkhaan, die zijn klas heeft gemaakt. De Sprinkhaan was een van de beelden van zwerfvuil, gemaakt door scholieren tijdens het project "De Vliegende Brigade".

Het was niet alleen een ontzettend leuk kunstproject. Het heeft de jeugd ook aan het denken gezet over zwerfvuil in hun directe woon- en leefomgeving. Ik sprak een paar jongeren: het is vaak 'meeloop'-gedrag ("als hij iets op straat gooit, doe ik 't ook"), maar ze waren heel positief over het project en ik weet zeker dat zij nu wel drie keer nadenken voor ze hun rotzooi op straat gooien…

Eigenlijk is het toch ook niet meer dan normaal om je eigen omgeving schoon, heel en veilig te houden? Als ik een blikje op straat zie liggen, pak ik het op en gooi het in de dichtstbijzijnde prullenbak. Als ik me stoor aan onkruid op de stoep voor mijn huis, dan trek ik dat er even uit. Het zijn kleine dingen, maar als iedereen het zou doen, kan dat veel betekenen.

Een project zoals dit maakt het werk van een wethouder nou leuk: het is niet alleen besturen, maar het is ook heel dichtbij mensen komen, afspraken maken met individuele burgers en dat zijn in dit geval de jongeren in Assen. Samen kun je veel bereiken.

Woensdag 11 februari had ik een heel andere bijeenkomst. Ik was in Groningen bij een congres over wonen, welzijn en zorg. Ik ben namelijk niet alleen wethouder van 'milieu', maar ook van 'welzijn'. We spraken daar over de veranderingen in de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten). De kosten van de zorg zijn de laatste jaren geëxplodeerd. En we hebben sterk de behoefte om op van alles te bezuinigen. Volgens mij is dat echter niet de oplossing: we moeten niet denken dat het afsluiten van slimme contracten met zorgaanbieders op de lange termijn werkt. Uiteindelijk krijg je de rekening gepresenteerd.

Wat mijns inziens wél helpt is het stimuleren van kleine structuren, het 'noaberschap'. De bijeenkomst zette me echt tot nadenken over hoe ik zelf mijn hulp zou organiseren als mijn ouders, mijn kinderen of ik hulpbehoevend zouden worden. Het is belangrijk dat je kunt terugvallen op je eigen sociale omgeving. Voor mij zijn dat de kerk, mijn buren, vrienden, familie en kennissen. En pas daarna de overheid. Niet alles hoeft door de overheid geregeld te worden, maar natuurlijk willen we als gemeente wel alles in het werk stellen om vrijwilligerswerk te ondersteunen. Het geeft echt meerwaarde en het komt de buurt en jezelf ten goede.

Alex Langius

(bron:www.assen.nl)