Toen moeder Theresa in  1979 de Nobelprijs voor de vrede kreeg uitgereikt, vroeg men haar: “Hoe kan de wereldvrede bevorderd worden?” Haar antwoord was: “Ga naar huis en houd van je kinderen.”

Moeder Theresa zag de enorme waarde van liefdevolle gezinnen voor de wereldvrede en daarmee ook het belang van het gezin voor de ontwikkeling van ieder kind.

Kinderen zijn geen wezens die door de ooievaar bezorgd worden en zomaar ergens bij toeval worden gedropt.  Nee, het zijn unieke, gewilde schepselen die in de lijn van generaties een plek hebben en die met liefde door hun ouders groot gebracht mogen worden. In heel veel gezinnen gaat dat gelukkig goed en weten de ouders zich verantwoordelijk en wordt er met liefde voor de kinderen gezorgd. 

Het gezin is dé basis van kinderen. De afgelopen jaren heeft de ChristenUnie vaak aandacht gevraagd voor de taak van de ouders.  In de Berichten van de Brink lazen we gisteren de uitnodiging voor de ouders om mee te praten over de Centra voor jeugd en gezin, daar zijn we blij mee! Want als we het over het jeugdbeleid hebben in Assen dan moeten we de ouders daarbij betrekken, want het gezin is dé plek waar kinderen gevormd worden.

In deze kadernota jeugdbeleid vinden we dit niet helder genoeg terug. De ChristenUnie ziet de rol van ouders graag duidelijker beschreven in de missie dan nu het geval is in de prioriteiten die genoemd worden.  De ChristenUnie stelt daarom voor om op p. 2 en 14 de opsomming bij punt 3 te laten beginnen met het gezin. Het wordt dan: Problemen worden zo dicht mogelijk bij de jeugdigen zelf opgepakt, dus in het gezin, de buurt, wijk of school.

Ook in de uitvoeringsprogramma’s moet altijd rekening gehouden wordt met de context waarin het kind opgroeit. In de uitvoering van het beleid wil de ChristenUnie duidelijke afspraken zien op het punt van het concreet betrekken van ouders in hulpverleningsprocessen (een systeembenadering). Met alleen een focus op het individuele kind komen we er niet. De problematiek is vaak veel complexer. Er moet oog zijn voor de ouders, het gezin en zelfs voor de context van de wijk waarin een kind leeft. Want niet alleen het gezin moet een gezonde basis zijn voor het kind, maar ook de directe omgeving waarin kinderen opgroeien en gezinnen functioneren: het sociale netwerk.

Over dat sociale netwerk maken wij ons zorgen. Gezinnen staan er tegenwoordig in toenemende mate alleen voor. Er ontstaan gaten in de pedagogische infrastructuur: familie, buurt, kerk, speeltuin en andere elementen van de traditionele leefomgeving spelen een steeds kleiner wordende rol, het zijn niet langer vanzelfsprekende opvoedingspartners van de ouders. Daarbij staan steeds meer ouders er alleen voor, het aantal eenoudergezinnen stijgt.

De ChristenUnie wil zich inzetten voor het versterken van de kringen rond kinderen en  gezinnen. We willen daarom dat er initiatieven worden ontwikkeld om daar werk van te maken. We denken dan aan:

·      Het creëren van ontmoetingsplaatsen voor ouders in de wijken;

·      Het bevorderen van het gesprek over opvoeden in de samenleving ;

·      Het inzetten op preventie van echtscheidingen (via huwelijks- of relatiecursussen) en
hulpaanbod bij en na een echtscheiding, met name gericht op (emotionele) problemen
bij kinderen.

We rekenen erop dat deze zaken een plek krijgen in de uitvoeringsprogramma’s.

Vanavond gaat het om de vraag of de kadernota helder genoeg geformuleerd is.  Zijn de kaders duidelijk? Ja, de ChristenUnie is blij met deze heldere nota en met de vele goede plannen voor de jeugd van Assen.  Als de wethouder onze suggestie voor wat betreft het toevoegen van het gezin aan de prioriteiten overneemt, dan stemmen wij van harte in met het uitgestippelde beleid.

Bij de bespreking van de uitvoeringsprogramma’s zullen we vervolgens nauwlettend volgen of de door ons aangedragen punten worden meegenomen  en vooral of uit het beleid blijkt dat er echt oog is voor de context waarin de kinderen opgroeien.