We zijn weer van start gegaan. Het reces is voorbij. Uitgewaaid, bruingebakken, weggeregend, bijgeslapen, uitgedoken en weer helemaal uitgerust is de eerste raadsvergadering alweer geweest.

Cultuur als verbinding in de samenleving. Dinsdagavond. Creatievelingen komen binnen. Allemaal mensen die mensen verleiden om anders naar de wereld te kijken. Die de wereld versmallen en tegelijk verbreden door het via de camera weer te geven. Die de wereld weergeven in podiumspel. Die de wereld laten horen in verschillende klanken. Van zeemanskoor, oratoriumkoor en spetterende bigband. Allemaal creatievelingen. Mensen die allemaal iets anders als ‘goed’ definiëren. Geen mensen die doelpunten tellen om te weten wie het beste is. Mensen die hun smaak laten spreken om een uitspraak te doen over goed en slecht.

Deze creatievelingen kwamen dinsdagavond bij elkaar. Om creatief te zijn? Om hun wereld weer te geven? Was dat maar zo. Nee, het was om door te spreken over het nieuwe beleid van de gemeente. Het streven om cultuur steeds meer te laten verbinden. Om werelden met elkaar te verbinden. En hersenhelften. Hersenhelften?

Aan de ene kant van onze hersenen zit namelijk het zakelijke leergedeelte opgeslagen. Aan de andere kant zit het creatieve gedeelte van het brein. Twee weten altijd meer dan één, dus als je deze twee hersenhelften kunt verbinden, dan kom je ergens. En dus zaten we al handen- en knieënklappend Oostbloklanden en Oostblokhoofdsteden op te dreunen. Zo integreer je cultuur zinnig in het onderwijs. Tenminste, dat is het idee. Als kritisch raadslid moet je het natuurlijk eerst nog zien. Maar wel is zeker dat dit tenminste een begin is. Waar sport en onderwijs al helemaal zijn ingeburgerd zijn cultuur en onderwijs dat nog niet. Laat het snel zover zijn.

Over inburgeren gesproken. Woensdagavond Iftar. De maaltijd die moslims nuttigen tijdens de Ramadan na zonsondergang. Een drukke bedoeling, eerst een voorlichting over de Ramadan en het vasten, daarna de oproep tot gebed en daarna een gebed van de moslims. Gelukkig mochten we daarna genieten van al het lekkere eten. Als christen wel apart om nu met je neus bovenop een andere religie te zitten. Wat mij betreft niet alleen een andere religie, maar ook echt een andere cultuur. Een cultuur die duidelijk niet de ‘volkscultuur’ is waarover we dinsdagavond spraken met de culturele instellingen. De ideeën en waarden zijn anders dan de Nederlandse cultuur die ontegenzeggelijk is geworteld in christelijke waarden. Ook in een streven naar dat wat ooit de multiculturele samenleving (of multiculturele droom) heette is het wel goed om ook de verschillen te blijven zien. Goed is het om op deze manier in gesprek te blijven. We leven in een samenleving waarin iedereen zijn plek moet hebben, maar ook ieder zijn plek moet kennen.

Donderdagavond hebben we gesproken over CO2 in de Asser grond. De raad is daar unaniem tegen. De ChristenUnie pleitte voor aanpak bij de bron. Laten we nu echt gaan voor een duurzame samenleving in plaats van symptomen bestrijden en oplossen.

We zijn weer gestart. Een nieuw seizoen met frisse moed. Lekker er weer tegenaan!

Bert Wienen