In Assen is het gebiedsgericht werken een belangrijke pijler onder het werken in de wijken. In dit gebiedsgericht werken, werken verschillende mensen samen om heel concreet iets te verbeteren. Zo is de wijkmanager betrokken, de opbouwwerker, de wijkagent, de woningbouwcorporatie en anderen die nodig zijn. Vanmorgen waren een aantal van deze mensen en iemand van het bewonersoverleg aanwezig in de huifkar. De één wees op een stel parkeerplaatsen die op verzoek van bewoners waren vergroot, de ander vroeg aandacht voor  een stel tuinen die ingekort waren en waar op verzoek van de bewoners parkeerplaatsen waren gekomen. Weer een ander vertelde dat hij een initiatief had ondersteund waarbij inwoners gezamenlijk hun voortuin hadden aangepakt en de wijkagent vertelde over een ruzie over een stel geparkeerde auto’s. En zo trok de wijkhuifkar verder.

Puffend en kreunend reden we de straten door. Samen brainstormend over het gebiedsgericht werken en MijnbuurtAssen. Hoe krijgen we het nu voor elkaar om inderdaad meer de kracht van inwoners te gebruiken om de samenleving positief te beïnvloeden? Hoe ver zou de overheid moeten gaan in loslaten?

We kwamen te spreken over een tekenend voorbeeld. Inwoners wilden graag de openbare perkjes gebruiken om te vullen met bloembollen. Meer kleur in de wijk zou meer gezelligheid opleveren. Inwoners wilden dit dan zelf wel onderhouden. Voor de gemeente bleek dit echter moeilijk. Door de veelheid aan bezuinigingen zou de gemeente vooral machines gebruiken bij het onderhoud in de wijk. En daar passen bloemen en bloembollen niet bij.

Al steunend en kreunend, hobbelend en schuddend reden we weer naar de opstapplaats. Helaas reden er niet veel inwoners mee. Eén van de professionals gaf aan dat dit ook wel een goed teken zou zijn; het gaat goed in de wijk.

Ik stapte uit en reed op de fiets naar huis. Nog wat na-mijmerend over de indrukken en het gesprek in de huifkar. Respect voor de betrokkenheid en de manier waarop deze professionals dagelijks bezig zijn om los te laten en de samenleving te faciliteren. Of zoals één de professionals zei:  ‘misschien maar goed dat er even wat minder geld is, dan gaat dat loslaten wat makkelijker’.

Mooi werk man, raadslid! Ik geloof in Assen!