Zaterdag 27 oktober 2007 stond er een kort artikel in het Dagblad van het Noorden waarin een interview was opgenomen met één van de jongerenwerkers in Assen (Dhr. Bas de Leeuw). Hierin maakte hij Assen bekend dat er op 02 november 2007 een seks en love party wordt georganiseerd voor jongeren van 12 tot 23 jaar oud. Naar aanleiding van dit artikel hebben wij als fractie van de ChristenUnie contact gelegd met Bas de Leeuw en gevraagd naar de beweegredenen om een dergelijke party te organiseren. Wij hadden hier namelijk onze vragen bij. Natuurlijk zijn wij ervan overtuigd dat seksuele voorlichting goed is en zelfs een must is, maar is deze locatie, deze vorm en zijn dit de momenten waarop je dit het beste kunt doen? Ook hadden wij zorgen over de activiteiten die zouden worden ondernomen. Kijk naar de poster en de wenkbrauwen zullen fronsen. Want waarom moet er op een dergelijke party ‘gekooidanst worden?’, waarom moet er een wedstrijd ‘seksueel dansen’ worden georganiseerd? Past dat bij seksuele voorlichting?
Desgevraagd gaf De Leeuw antwoorden in de trend van ‘jongeren komen steeds vaker in aanraking met seks, dus je kunt niet vroeg genoeg voorlichting geven’. Bij vragen over het kooidansen en het wedstrijdje wie het meest seksueel kon dansen gaf hij aan ‘dat de kleren aan de grens is’. Hij zag er weinig kwaad in om jonge mensen op deze manier in aanraking te brengen met seks en seksuele voorlichting. Bonter was het echter toen wij de eindverantwoordelijke wethouder Piek hierover belden. Hij gaf aan dat seksuele voorlichting op deze manier best moest kunnen. In de jaren ’70 was het ook geen probleem om op deze manier te dansen. ‘U kijkt toch ook wel eens naar Top pop?’ daar wordt ook in een kooi gedanst. Over de seksuele moraal kon hij zich niet zo druk maken. Ten hoogste was hij bereid om wel een gesprek te regelen met de jongerenwerker over dit soort zaken. Kortom, wij hebben een wethouder die verantwoordelijk is voor jeugd, terwijl hij zich in ieder geval geen enkele zorg heeft voor seksuele opvoeding van jongeren en al helemaal niet in de vorm waarom dat gaat.

Harmke en Bert zijn namens de fractie op deze avond polshoogte gaan nemen. Rond een uurtje of negen kwamen we aan bij het jongerencentrum The Industry. We werden er welkom geheten door een stel jonge dames met konijnenoren op. Of te wel ‘playboy look a likes’. Bah! We schrokken beide van de jonge kinderen die daar rondlopen. Ze zijn net 14! En dat loopt dan rond in een zaal waarin ze kunnen kooi- en seksdansen! Keiharde muziek in een discoachtige setting. Hier wordt de jeugd van Assen opgevoed in de seksualiteit. We werden warm ontvangen door Bas de Leeuw (de jongerenwerker). Aardige vent met een open houding. Hij nam ons mee voor een goed gesprek rondom het condoomschuiftheater. Een soort van oefending waar je (zonder te kijken) een condoom leert om te doen in het donker. ‘Geleend van Bureau Jeugdzorg’ meldde hij ons. We hebben goed doorgesproken over hun doelen en de wijze waarop ze tot dit feest zijn gekomen. Het onderwerp is ingebracht door jongeren zelf. ‘Het is eigenlijk een soort van dansfeest dat elke maand wordt gehouden met elke keer een ander thema. Het is de laagdrempeligheid die het succes maakt’. Vervolgens hebben we nog de vragenlijst voor de seksquiz doorgenomen en het pakketje bekeken dat de jongeren mee naar huis krijgen. Een condoom, een folder over SOA en het voorkomen daarvan, nog een folder over SOA en het voorkomen daarvan en een vragenlijst. Last but not least een condoom met daarbij de tekst van Loesje: ‘een SOA krijg je nooit alleen’.

Bepakt met dit informatiepakketje en een foto van de kooi gingen we naar huis. Teleurgesteld en ook wat verdrietig. Is dit nu de manier waarop wij als Assenaren om gaan met jeugd? Seks is iets kostbaars. De huidige moraal lijkt seks te vermaken tot een wegwerpartikel of een laagdrempelige manier van communiceren. Wie kent de term ‘breezerseks’ niet? Seks lijkt te worden tot gemeengoed, iets vanzelfsprekends. Iets waarover je spreekt in termen van ‘hebben, nemen en krijgen’. Daar helpt de gemeente Assen aan mee. Immers, seks wordt vermaakt tot iets waarover je voorlichting geeft in een feestsetting. Seks wordt direct gelinkt aan het uitgaansleven, aan dansen en aan iets engs wat SOA heet. Over zelfbeeld van jongeren hierbij hebben we het maar niet meer. Over ‘nee zeggen’ en grenzen aangeven hebben we het ook niet meer. Nee, we gaan dweilen met de kraan open. Deel maar vast condooms uit en wijs jongeren op de gevaren van onveilig vrijen. Zijn we hier tegen dan? Zeker niet! Maar er hoort nog wel iets voor. Seksuele voorlichting is wat mij betreft vertellen aan jongeren hoe seks direct gelinkt is aan liefde. Seksuele voorlichting aan jongeren is vertellen dat je nee mag zeggen als je geen seks wilt. Seksuele voorlichting aan jongeren is dat ze zelfbeschikkingsrecht hebben over hun lichaam en wat ze met hun lichaam doen (ja, dat is iets heel anders dan sexy dans feesten die de gemeente Assen organiseert). Seksuele voorlichting is aangeven dat er veel vragen zijn over seks en dat er allerlei instellingen zijn die hierop antwoorden willen geven. Seksuele voorlichting is ook de jongere serieus nemen en proberen de neergang van de moraal tegen te gaan. Wat de ChristenUnie betreft is het belangrijkste punt nog niet genoemd. Seksualiteit hoort thuis in een verbintenis tussen een man en een vrouw. God heeft een ‘ring van liefde’ om de seksualiteit gelegd. Een kostbaar geschenk van Hem vraagt om een zorgvuldig en voorzichtig gebruik in en door liefde.

Wat doet de gemeente Assen? Die stopt jongeren in een honk, zet er een grote kooi in, lekker wat harde muziek aan en probeert daar tussendoor wat kreten over seks te vertellen. Vooral flink doorzagen over de SOA. En de wethouder? Die is even niet thuis, die doet niets om de seksuele moraal onder jongeren te keren. Ik denk dat ik weet wat hij aan het doen is: Top Pop kijken. Mooi, een SOA heb je niet alleen. Nee, Seksueel Onderwijs Assen, doe je in de groep. In een kooi het liefst. Over verantwoordelijkheid nemen gesproken!


Bert Wienen
Reageren: bertwienen@home.nl