Twee weken gelden hebben we de begroting behandeld. Een beetje een zure bedoeling moet ik zeggen. Helaas voelde de gehele oppositie zich genoodzaakt tegen te stemmen en daarbij ook nog het verwijt te maken aan de coalitiepartijen dat zij zich willoos  voegden in het stramien van het college. Schijnbaar is het makkelijk scoren, want het is gewoon feitelijk niet zo. De fractie van de ChristenUnie heeft een aantal harde toezeggingen gehad van het college (zoals waarborging van geld voor vrijwilligersorganisaties, het recht om op gezette tijd zelf nogmaals de investeringen tegen elkaar af te wegen en zo nog enkele zaken). Dat zijn er meer dan menig oppositie partij. Jammer is het dan ook dat er zomaar wat gesmeten wordt en verdachtmakingen over tafel vliegen. Maar misschien ben ik nog te groen in de politiek dat ik me daaraan te erger, misschien hoort het wel bij het spel.

Afgelopen week was er weer een raadsvergadering. Dit keer met de najaarsnota op het programma. Ook hier weer grote woorden en natuurlijk is het vervelend het gevoel te hebben als je niet gehoord wordt. Ook het college moet zich sterk op stellen en zich hard maken. Handen uitsteken naar iedereen in de raad en weg blijven van allerlei bestuurdersretoriek en bijbehorende houding. Open communiceren zal de grote uitdaging van dit college blijven. Daarop zullen we als ChristenUniefractie, ook als coalitiepartij, blijven toezien.

Het aardige van deze raadsvergadering was overigens wel dat het in politiek ook over hele kleine dingen kan gaan. En dan kom ik bij de oplossing van het raadsel waarmee ik deze blog ben begonnen, de overeenkomst tussen deze zaken is dat ze allemaal aan bod kwamen tijdens de laatste raadsvergadering. Zo kan het aan de ene kant gaan over abstracte getallen en visies ‘vergoedingen in natura’ en ‘budgetoverschreiding en afroming reserves’ en aan de andere kant over ‘kadootjes in de kerstboom op het Koopmansplein en een pannenkoekenschip in Het Kanaal’. Tja. Daar zit je dan zo bij. Overigens ben ik ook van mening dat de NOS/NPS Sinterklaas maar eens in Assen moeten laten aankomen. Lijkt me wel lekker zinnig en eens wat anders dan anders.

Verder nog wat te melden? Voor nu niet echt zou ik zo zeggen. Nou ja, of toch. Ik maak me wel wat zorgen over de cultuursector in Nederland. Natuurlijk snap ik dat ze niet ontkomen aan bezuinigingen, maar om nu zomaar het kaartje met een x%ten te verhogen is ook maar wat, het komt een beetje over als een greep in de ruimte. Dat het echter de cultuursector niet lukt om met een originele actie te komen die echt aanslaat (i.p.v. ‘een schreeuw om cultuur’) zegt misschien wel wat over de cultuursector. Waar is de originaliteit en durft ook de cultuursector haar grenzen eens wat te verleggen? Ik las pas dat iemand er voor pleitte om het ‘schelletje’ (goedkoop balkonplaatsje in de schouwburg) weer terug te laten komen en de eerste rang nog exclusiever (binnenhalen met champagne) te maken. Nou ja, dan leef je wel echt in het verleden. Enne… dat zorgt wel voor heel wat meerwerk in onze Nieuwe Kolk. Dus doe dat maar niet, maak dan de noodzaak van goede kunst en cultuur maar duidelijk en zorg dat niemand meer om je heen kan. Daarom ben ik zo blij met instellingen die de kunst verstaan om cultuur als belangrijk bestanddeel van ontwikkeling van jonge mensen te maken, zoals bijvoorbeeld het ICO en ook jongerentheatergroep Nizno. Wat dat betreft mag van mij cultuur dezelfde status krijgen als sport. Beide zijn belangrijke in de ontwikkeling van jonge mensen en dus voor een gezonde samenleving. Dan moet de cultuursector alleen wel haar elitaire veren afschudden en cultuur weer toegankelijk maken voor iedereen. Nou ja, dat waren zo wat spinsels van mij. Ik wens iedereen weer een goede week toe!