Hij deed het om niet

zaterdag 27 maart 2010 16:28

Politiek gezien stond deze week natuurlijk in het teken van de coalitieonderhandelingen.

Toen was er al weer een week voorbij, dus ook weer tijd voor een weblog. Politiek gezien stond deze week natuurlijk in het teken van de coalitieonderhandelingen. Afgelopen dinsdag kwam het bericht dat de PvdA, naast de VVD en D66, ook graag verder wil met de ChristenUnie. Motivatie van de PvdA om met ons in zee te gaan is de goede samenwerking van de afgelopen vier jaren, de wijze waarop wij onze inhoudelijke campagne hebben vormgegeven en last but not least, ons sociale en christelijke programma, kortom: stabiel en betrokken! Ik was zelf erg verbaasd met de uitkomst en de keuze van de PvdA en moest ook echt even omschakelen. Maar ook dat is dus politiek, soms kan het net anders gaan dan gedacht. De komende weken zal er stevig onderhandeld moeten worden. Vanuit de fractie bewaken we natuurlijk ons christelijk sociale gezicht en gezien de liberale aard van de andere twee partijen zal dat ook zeker nodig zijn. Overigens is dat christelijk sociale gezicht in goede handen bij onze onderhandelaars Harmke en Alex.

Aan het begin van de week was ik, samen met een aantal andere collega’s, te gast bij de multifunctionele accommodatie ‘Het Schakelveld’. Als je de weg richting Witten opgaat, dan staat dit nieuwe gebouw aan de linkerkant. Een prachtig gebouw met heel verschillende functies. Zo zitten er twee basisscholen in, een afdeling van het speciaal onderwijs, de Van Lieflandschool, een kinderopvangorganisatie en het buurthuis. Doordat er zoveel verschillende zaken aanwezig zijn in één groot gebouw ontstaan er veel schaalvoordelen. Zo kunnen alle gebruikers gebruik maken van een extra groot podium en theaterzaal met alles erop en eraan, is er een grote gymhal, gebruiken ’s avonds de verenigingen het gebouw voor bijvoorbeeld djembélessen en maken de scholen gebruik van elkaars kennis en kunde. Prachtig. Ik ben er erg enthousiast over, ik ben alleen wel heel erg benieuwd of de gebruikers over een jaar nog steeds enthousiast zijn, gezien de vele afstemming die plaats moet vinden. Ik ga er tegen die tijd nog wel eens heen. Maar voor nu: dit gun je iedereen.

Als raadslid heb je het voorrecht om heel wat plekken en gebouwen te bezoeken. In de afgelopen tijd heb ik zodoende een aantal nieuwe basisscholen van binnen gezien. Twee weken geleden al op de gereformeerde basisschool De Cirkel en nu dus op CBS het Octaaf en OBS Baggelhuizen. Mooi is het om te zien dat iedere school weer andere keuzen maakt. Vaak gaan hierin de bouw van de school en de aansluiting op het onderwijskundig/didactisch concept samen. Het is ronduit genieten van de directeuren en leerkrachten die trots vertellen over hun school. Beroepstrots en een mooie werkomgeving gaan dan hand in hand. Juist daarom is het ook zo goed dat Assen heeft geïnvesteerd in onderwijshuisvesting.

Gisteravond was ik te gast bij de mederaadsleden van de SP. Zij hadden een leuke debatavond opgezet over de zorg. De SP heeft zorgen over de zorg. En ik kan me dat wel voorstellen. Steeds vaker lijkt het te gaan over de zorgmarkt en lijkt het erop dat de focus op de relatie, of het relationele aspect in de interactie tussen hulpverlener en zorgontvanger, op de achtergrond komt te staan. In deze tijd willen we volkomen onafhankelijk zijn. Alle afhankelijkheid proberen we weg te wuiven. ‘Mensen moeten zelf kunnen kiezen’, was een veelgehoorde spreuk in de campagne. Schijnbaar is de afhankelijkheid van mensen iets wat niet meer past in onze maatschappij. Dit brengt met zich mee dat we in alles het ‘voor wat, hoort wat’ principe hebben ingevuld. Ook in de zorg. Je kunt niet zomaar zorg ontvangen zonder er ook wat voor terug te geven. Vanuit dat principe wordt je dus ook automatisch consument. U levert mij zorg en ik betaal u vrolijk terug. De marktwerking is niet zozeer het punt, juist het erkennen dat je als zorgontvanger afhankelijk bent, daar gaat het om in de zorg. Iets krijgen om niet. Een heel goed initiatief van de SP om dergelijke zaken in zo’n setting te bespreken. Ik hoop dat zij dan nu ook een sleutel vinden tot oplossingen, alleen maar problemen benoemen komen we er niet mee.

Als ik dan nadenk over het ‘om niet’ geven, dan zit dat ingebakken in het evangelie. Juist nu we toeleven naar Pasen wordt dat weer extra helder. Jezus, die niets had misdaan, leed voor ons, u en mij aan het kruis. Om niet. Gratis. Gelukkig geen marktwerking bij Jezus. Of je nu ziek bent of gezond, iedereen kan bij Hem terecht. Laten we dat, ook in deze tijden, niet vergeten!

Bert Wienen

« Terug