Assen kleurt wit en dat staat haar goed. Ik geniet van het knerpen van de sneeuw onder mijn laarzen. Mijn katten kunnen het minder goed waarderen, de oudste loopt erg voorzichtig en traag pootje voor pootje door de sneeuw, de jongste pakt het anders aan die maakt hoge sprongen en probeert zo droge pootjes te houden.

De afgelopen week stond in het teken van de klimaattop in Kopenhagen, ook daar draaide het om de vraag hoe we de komende jaren droge voeten kunnen houden. De aarde warmt op, met als gevolg een stijgende zeespiegel door het smeltende ijs en tegelijk grote droogte in Afrika. Ik maak me zorgen om de aarde en om de mensen die erop leven. In de verkiezingscampagne zullen we een punt maken van duurzaamheid, als christenen kunnen we niet anders, omdat we geloven dat de aarde van God is. De aarde is prachtig, wat moeten we daar zuinig op zijn!

Het laagje sneeuw dat nu over onze wereld ligt deed me denken aan een tekst uit Jesaja 1: Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw, al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol. Als je weer naar mij wilt luisteren, zal het beste van het land je ten deel vallen.

Geweldige beloften van een liefdevolle God! Er is genade ook voor het onzorgvuldig omgaan met de aarde. Met kerst denken we eraan dat God zijn Zoon gaf uit liefde voor de mensen, maar ook voor de wereld! Laat die liefde onze drijfveer zijn om met alle mogelijkheden die we hebben bij te dragen aan een duurzame wereld.

Harmke Vlieg